>>
>> ΣΎΝΤΟΜΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΘΥΣΊΑΣ
>> Ήταν 20 Αυγούστου 1943 πριν 70 ακριβώς χρόνια, όταν, με αφορμή το θάνατο από νάρκη ενός Γερμανού στρατιώτη, εκτός των ορίων της κοινότητας, Γερμανοί κατέφθασαν στο χωριό και αμέσως κάλεσαν στο κωδωνοστάσι του Αγίου Νικολάου όλους τους άνδρες. Κι ενώ οι περισσότεροι είχαν φύγει στα γειτονικά δάση για να κρυφτούν, ένδεκα φιλήσυχοι κάτοικοι, παρασυρμένοι από τις δήθεν διακηρύξεις των Γερμανών ότι δεν ενοχλούν όσους ασχολούνται με τις ειρηνικές τους εργασίες, ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση και παρουσιάστηκαν μπροστά τους.
>> Ήταν οι παρακάτω:
>> Δημήτριος Γάκης, 40 ετών
>> Αθανάσιος Γούτσης και ο γιος του Θωμάς, 61 και 29 ετών, αντίστοιχα.
>> Ιωάννης Διαμαντόπουλος 61 ετών.
>> Θωμάς Ευαγγέλου και ο αδερφός του Λάζαρος, 31 και 24 χρόνων αντίστοιχα.
>> Θεόδωρος Καραπάντος, 36 ετών.
>> Ζώης Μουτσιούλης, 68 ετών.
>> Νικόλαος Μπαϊρακτάρης, 50 ετών.
>> Αθανάσιος Παπαγιαννόπουλος, 41 ετών.
>> Ιωάννης Στάθης, 47 ετών.
>>
>> Ενώ ο σκοπός των Γερμανών ήταν να τους εκτελέσουν, υλοποιώντας σε άλλη μια περίπτωση την παράλογη και επαίσχυντη διακήρυξή τους ότι «όταν σκοτώνεται από τους Έλληνες ένας Γερμανός τότε το αίμα του θα πληρώνεται με τη ζωή δέκα Ελλήνων», με δόλιο τρόπο παραπλάνησαν τους αθώους συγκεντρωμένους λέγοντάς τους ότι τους χρειάζονταν για να επισκευάσουν ένα τμήμα του δρόμου προκειμένουνα διευκολύνεται η κίνηση των οχημάτων τους.
>> Όπως όμως παραστατικά καταγράφει ο αείμνηστος ευπατρίδης δάσκαλος και συγγραφέας Ιωάννης Τζημόπουλος στο βιβλίο του «Πολύλακκος» που εκδόθηκε το 1988, πριν την αναχώρηση, ένας Γερμανός στρατιώτης «σαν αίλουρος αναρριχήθηκε στο καμπαναριό απ’ όπου αφαίρεσε το σκοινί, ενέργεια που είχε ως αποτέλεσμα οι συγκεντρωμένοι ν’ αρχίσουν να υποψιάζονται για τη ζωή τους». Συνεχίζοντας ο συγγραφέας, εξιστορώντας με κάθε λεπτομέρεια τα γεγονότα, μας πληροφορεί ότι κατέβηκαν τη «Φοραδίτσα» και άρχισαν ν’ ανεβαίνουν μέχρι εδώ στη «Φωτεινού»,τον τόπο που βρισκόμαστε σήμερα και όπου έμελλε να είναι ο Γολγοθάς εκείνων.
>> Ακριβώς εδώ, με συνοπτικές διαδικασίες, διατάχθηκαν να σχηματίσουν γραμμή. Καταλαβαίνοντας πλέον ότι έφτανε το τέλος τους, ξέσπασαν σε ζητωκραυγές κι αμέσως εκτελέστηκαν οι δέκα απ’ αυτούς αποδεχόμενοι έτσι, με τρόπο ηρωικό, το θάνατό τους. Σε μια ένδειξη μεγαλείου της πατρικής στοργής, όπως με γλαφυρότητα επισημαίνει ο αείμνηστος συγγραφέας, είχε προηγηθεί μια απέλπιδα προσπάθεια του Αθανασίου Γούτση να πάρει τη θέση στο απόσπασμα του γιου του Θωμά.
>> Ο τραγικός πατέρας εμποδίστηκε στην προσπάθειά του αυτή και αφέθηκε ελεύθερος για να μεταφέρει τη φρικτή είδηση στο χωριό, πράγμα που κατάφερε να κάνει πριν πέσει λιπόθυμος. (Δυο μήνες ακριβώς αργότερα, λίγα μέτρα μακρύτερα από τον τόπο αυτό, εκτελέστηκε και ο ίδιος μαζί με τα άλλα δύο του παιδιά σε μια άλλη ομαδική εκτέλεση). Η «φρίκη» είναι, ίσως, η μόνη λέξη που μπορεί να αποδώσει τις σκηνές που διαδραματίστηκαν στο χωριό ύστερα από την είδηση της ομαδικής εκτέλεσης.
>>
>> Η θυσία αυτή που προστίθεται στις χιλιάδες θυσίες του Ελληνικού λαού σίγουρα ενδυνάμωσε ακόμη περισσότερο την εθνική αντίσταση, συμβάλλοντας έτσι στην τελική κατάκτηση της ελευθερίας.
>> Οπως κατέγραψε ο ποιητής «αν είναι να πεθάνει κανείς για την Ελλάδα, θεία είναι η δάφνη. Μια ζωή κανείς πεθαίνει…».
>
> Θωμάς Μπριάζας
> Πρόεδρος κοινότητας Πολυλάκκου
από kozan
μέσω Kozan.gr : Καθημερινή ενημέρωση για την κοζάνη -- Κοζάνης Κοζανη kozani kozanh kozanhs KOZANI Πτολεμαίδα, ΠΤΟΛΕΜΑΙΔΑ » Επικαιρότητα
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου