Η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία καθιερώθηκε το 1992 με απόφαση της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ και συνδέεται με την υιοθέτηση από το διεθνή οργανισμό στις 3 Δεκεμβρίου 1982 του προγράμματος δράσης για τα ΑΜΕΑ, το οποίο οδήγησε αργότερα στην υπογραφή της διεθνούς Σύμβασης για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία το 2007 (Η Ελλάδα την κύρωσε το 2012). Εορτάζεται σε όλον τον Πλανήτη προωθώντας την κατανόηση σε θέματα αναπηρίας και την κινητοποίηση υπέρ των δικαιωμάτων αξιοπρέπειας και ευημερίας των ατόμων με αναπηρία. Επιδιώκει την αύξηση του βαθμού ένταξης των ατόμων με αναπηρία σε κάθε πτυχή της πολιτικής, κοινωνικής, οικονομικής και πολιτιστικής ζωής.
Σε περίοδο οικονομικής κρίσης που βιώνουμε δημιουργούνται συνεχώς προϋποθέσεις για περιορισμό των δικαιωμάτων. Τα άτομα με αναπηρία είναι μια ομάδα πληθυσμού που είναι εκτεθειμένη στον κίνδυνο της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού, έχουν καταπατηθεί ήδη κεκτημένα δικαιώματα της αλλά και αποκλείεται ολοένα από την απόλαυση κοινωνικών, δημοσίων αγαθών και υπηρεσιών. Γενικότερα υπό συνθήκες οικονομικής κρίσης η κοινωνική πολιτική υφίσταται τις μεγαλύτερες πιέσεις και περικοπές. Κοινωνικές Προνοιακές δομές, δομές και υπηρεσίες υγείας, υπηρεσίες ψυχικής υγείας, ιδρύματα κλειστής περίθαλψης, οδηγούνται σε κατάρρευση.
Υποχρέωση της κοινωνίας είναι να διασφαλίζει την πλήρη και ισότιμη συμμετοχή των ατόμων με αναπηρία σε όλες τις πλευρές της κοινωνικής ζωής. Στόχος μας πρέπει να είναι η ισότητα και πλήρη συμμετοχή και η προσβασιμότητα και ο σχεδιασμός για όλους. Αυτό που πρέπει να επιδιώκεται είναι ο σεβασμός της ατομικής και ομαδικής ιδιαιτερότητας. Η Κοινωνική Πολιτική σε θέματα αναπηρίας θα πρέπει να σχεδιάζεται καθολικά και να προσεγγίζεται βάση του «Κοινωνικού μοντέλου» το οποίο δίνει έμφαση στους περιβαλλοντικούς, πολιτισμικούς και εν γένει κοινωνικούς παράγοντες και όχι βάση του «ιατρικού» το οποίο ενθαρρύνει τη δημιουργία προκαταλήψεων, στίγματος και αποκλεισμού.
Η αναπηρία ανάγεται πλέον σε πολιτικό ζήτημα, γι΄αυτό και η ελληνική πολιτεία οφείλει να θέσει υπό αμφισβήτηση παλιά μοντέλα σχεδιασμού και να υιοθετήσει την αρχή του «Σχεδιασμού για όλους» (Design For All) με νομικά δεσμευτικό τρόπο προς ικανοποίηση των αναγκών όλων των πολιτών.
Για το Διοικητικό Συμβούλιο
Η Πρόεδρος
Αναστασία Βαβλιάρα
Η Γεν. Γραμματέας
Ευγενία Γούλια
Σε περίοδο οικονομικής κρίσης που βιώνουμε δημιουργούνται συνεχώς προϋποθέσεις για περιορισμό των δικαιωμάτων. Τα άτομα με αναπηρία είναι μια ομάδα πληθυσμού που είναι εκτεθειμένη στον κίνδυνο της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού, έχουν καταπατηθεί ήδη κεκτημένα δικαιώματα της αλλά και αποκλείεται ολοένα από την απόλαυση κοινωνικών, δημοσίων αγαθών και υπηρεσιών. Γενικότερα υπό συνθήκες οικονομικής κρίσης η κοινωνική πολιτική υφίσταται τις μεγαλύτερες πιέσεις και περικοπές. Κοινωνικές Προνοιακές δομές, δομές και υπηρεσίες υγείας, υπηρεσίες ψυχικής υγείας, ιδρύματα κλειστής περίθαλψης, οδηγούνται σε κατάρρευση.
Υποχρέωση της κοινωνίας είναι να διασφαλίζει την πλήρη και ισότιμη συμμετοχή των ατόμων με αναπηρία σε όλες τις πλευρές της κοινωνικής ζωής. Στόχος μας πρέπει να είναι η ισότητα και πλήρη συμμετοχή και η προσβασιμότητα και ο σχεδιασμός για όλους. Αυτό που πρέπει να επιδιώκεται είναι ο σεβασμός της ατομικής και ομαδικής ιδιαιτερότητας. Η Κοινωνική Πολιτική σε θέματα αναπηρίας θα πρέπει να σχεδιάζεται καθολικά και να προσεγγίζεται βάση του «Κοινωνικού μοντέλου» το οποίο δίνει έμφαση στους περιβαλλοντικούς, πολιτισμικούς και εν γένει κοινωνικούς παράγοντες και όχι βάση του «ιατρικού» το οποίο ενθαρρύνει τη δημιουργία προκαταλήψεων, στίγματος και αποκλεισμού.
Η αναπηρία ανάγεται πλέον σε πολιτικό ζήτημα, γι΄αυτό και η ελληνική πολιτεία οφείλει να θέσει υπό αμφισβήτηση παλιά μοντέλα σχεδιασμού και να υιοθετήσει την αρχή του «Σχεδιασμού για όλους» (Design For All) με νομικά δεσμευτικό τρόπο προς ικανοποίηση των αναγκών όλων των πολιτών.
Για το Διοικητικό Συμβούλιο
Η Πρόεδρος
Αναστασία Βαβλιάρα
Η Γεν. Γραμματέας
Ευγενία Γούλια
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου