Ἐξ ἀφορμῆς τῶν λυπηροτάτων γεγονότων, τὰ ὁποῖα συνέβησαν εἰς τὴν Ἱερὰν Μονὴν Ἁγίου Παντελεήμονος καὶ Ἁγίας Εὐβούλης ἡ Ἱερὰ Μητρόπολίς μας ἀνακοινώνει σχετικῶς τὰ ἑξῆς.
1. Ἡ Ἱερὰ Μητρόπολίς μας ἵδρυσε καὶ ἀνήγειρε τὴν Γυναικεία Κοινοβιακὴ Ἱερὰ Μονὴ Ἁγίου Παντελεήμονος καὶ Ἁγίας Εὐβούλης τοῦ Δήμου Ἀμυνταίου ἐπὶ ἐκκλησιαστικοῦ οἰκοπέδου.
2. Ἡ τοπικὴ παράδοσι ἀναφέρει, ὅτι εἰς τὴν ἐν λόγῳ περιοχὴν ὑπῆρχε κατὰ τὸ παρελθὸν Ἱερὰ Μονή, ἡ ὁποία κατεστράφη, καὶ διὰ τοῦτο ἀποφασίσαμε τὴν ἀναβίωσίν της.
3. Ἡ Ἱ.Μονὴ ἔχει νομικὴν ὑπόστασιν Δημοσίου Δικαίου ἐκδοθέντος τοῦ ὑπ’ Ἀριθμ. 92 ΠΔ δημοσιευθέντος εἰς τὸ ΦΕΚ 69 Α’/3.3.2004 καὶ μὲ τὴν Σ.Π. 147η ΙΑ’ Συνεδρίας τῆς 14.11.2003 Ἀποφάσεως τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.
4. Εἰς τὸν χῶρον τῆς ἱδρυθείσης Ἱ.Μονῆς προϋπῆρχον παλαιότερα κτίσματα ὁ ναϊσκος τοῦ ἁγίου Γεωργίου κτισθεὶς τὸ ἔτος 1989 ἐπὶ τῶν ἡμερῶν τοῦ ἐφημερίου π.Εὐαγγέλου Τσιναρίδη, τὸν ὁποῖο ἐγκαινιάσαμε τὴν 1.10.2006. Δυτικῶς καὶ συνημμένα μὲ αὐτὸν τὸν ναΐσκο ὑπῆρχε καὶ τὸ ἐπίμαχο ἐκκλησίδιο-προσκυνητάριον τοῦ ἁγίου Γεωργίου ἐπ’ ὀνόματι τῶν: Ἁγίου Γεωργίου, Ἁγίου Παντελεήμονος καὶ τῆς μητρὸς αὐτοῦ Ἁγίας Εὐβούλης. Τοῦτο δὲν εἶχε οὐδεμίαν καλλιτεχνικὴν ἢ ἄλλην τινα ἀξίαν. Ἀμφότερα τὰ ἐκκλησίδια ἦσαν κτισμένα μὲ σαθρὰ ὑλικὰ καὶ χωματολάσπη ὡς συνδετικὸ στοιχεῖο τῶν ἀκανόνιστων λίθων.
Ὁ ἐγκαινιασθεὶς ναΐσκος πρὸς καλλωπισμόν του περιετειχίσθη διὰ λίθων χωρὶς νὰ θιγῆ διόλου παρὰ μόνον τὸ συνημμένο προσκυνητάριον τοῦ Ἁγίου Γεωργίου.
Ὁ Τεχνικὸς φάκελλος τῆς περιτειχίσεως τοῦ κτίσματος μὲ ὅλα τὰ συναφῆ ὑπεβλήθη ὑπὸ τῆς Μηχανικοῦ κυρίας Σοφίας Ε. Κλαπαδώρα πρὸς νομιμοποίησιν τοῦ τε Ναοῦ καὶ τῆς περιτειχίσεώς του ὡς αὐθαιρέτων εἰς τὸ Ὑπουργεῖον Περιβάλλοντος Ἐνέργειας καὶ Κλιματικῆς Ἀλλαγῆς βάσει τοῦ Ν 4178/2013 τὴν 12.11.2015.
ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ
1. Ἡ Ἱερὰ Μητρόπολίς μας ἵδρυσε καὶ ἀνήγειρε τὴν Γυναικεία Κοινοβιακὴ Ἱερὰ Μονὴ Ἁγίου Παντελεήμονος καὶ Ἁγίας Εὐβούλης τοῦ Δήμου Ἀμυνταίου ἐπὶ ἐκκλησιαστικοῦ οἰκοπέδου.
2. Ἡ τοπικὴ παράδοσι ἀναφέρει, ὅτι εἰς τὴν ἐν λόγῳ περιοχὴν ὑπῆρχε κατὰ τὸ παρελθὸν Ἱερὰ Μονή, ἡ ὁποία κατεστράφη, καὶ διὰ τοῦτο ἀποφασίσαμε τὴν ἀναβίωσίν της.
3. Ἡ Ἱ.Μονὴ ἔχει νομικὴν ὑπόστασιν Δημοσίου Δικαίου ἐκδοθέντος τοῦ ὑπ’ Ἀριθμ. 92 ΠΔ δημοσιευθέντος εἰς τὸ ΦΕΚ 69 Α’/3.3.2004 καὶ μὲ τὴν Σ.Π. 147η ΙΑ’ Συνεδρίας τῆς 14.11.2003 Ἀποφάσεως τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.
4. Εἰς τὸν χῶρον τῆς ἱδρυθείσης Ἱ.Μονῆς προϋπῆρχον παλαιότερα κτίσματα ὁ ναϊσκος τοῦ ἁγίου Γεωργίου κτισθεὶς τὸ ἔτος 1989 ἐπὶ τῶν ἡμερῶν τοῦ ἐφημερίου π.Εὐαγγέλου Τσιναρίδη, τὸν ὁποῖο ἐγκαινιάσαμε τὴν 1.10.2006. Δυτικῶς καὶ συνημμένα μὲ αὐτὸν τὸν ναΐσκο ὑπῆρχε καὶ τὸ ἐπίμαχο ἐκκλησίδιο-προσκυνητάριον τοῦ ἁγίου Γεωργίου ἐπ’ ὀνόματι τῶν: Ἁγίου Γεωργίου, Ἁγίου Παντελεήμονος καὶ τῆς μητρὸς αὐτοῦ Ἁγίας Εὐβούλης. Τοῦτο δὲν εἶχε οὐδεμίαν καλλιτεχνικὴν ἢ ἄλλην τινα ἀξίαν. Ἀμφότερα τὰ ἐκκλησίδια ἦσαν κτισμένα μὲ σαθρὰ ὑλικὰ καὶ χωματολάσπη ὡς συνδετικὸ στοιχεῖο τῶν ἀκανόνιστων λίθων.
Ὁ ἐγκαινιασθεὶς ναΐσκος πρὸς καλλωπισμόν του περιετειχίσθη διὰ λίθων χωρὶς νὰ θιγῆ διόλου παρὰ μόνον τὸ συνημμένο προσκυνητάριον τοῦ Ἁγίου Γεωργίου.
Ὁ Τεχνικὸς φάκελλος τῆς περιτειχίσεως τοῦ κτίσματος μὲ ὅλα τὰ συναφῆ ὑπεβλήθη ὑπὸ τῆς Μηχανικοῦ κυρίας Σοφίας Ε. Κλαπαδώρα πρὸς νομιμοποίησιν τοῦ τε Ναοῦ καὶ τῆς περιτειχίσεώς του ὡς αὐθαιρέτων εἰς τὸ Ὑπουργεῖον Περιβάλλοντος Ἐνέργειας καὶ Κλιματικῆς Ἀλλαγῆς βάσει τοῦ Ν 4178/2013 τὴν 12.11.2015.
ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου