Στην εφημερίδα ΠΡΩΙΝΟΣ ΛΟΓΟΣ δημοσιεύτηκε μία επιστολή χωρίς όνομα και αναγράφεται «ως αναγνώστης της εφημερίδας», και απαντά σε επιστολή μου της 15 Νοεμβρίου που αναφέρεται στην Αγία Αικατερίνη. Η επιστολή του αρχίζει ως εξής « με αφορμή το άρθρο του κ. Γιάννη Κορκά, το οποίο δημοσιεύσατε την Τρίτη 18 Νοεμβρίου στην Ηλεκτρονική εφημερίδα σας και για την αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας, σε ό,τι αφορά στο εκκλησάκι της Αγίας Αικατερίνης στο Επισκοπείο της Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης». Σας γνωρίζω τα εξής.
1.Το εκκλησάκι της Αγίας Αικατερίνης δεν υπήρχε από αιώνων στο επισκοπείο, όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα. Το εκκλησάκι κατασκευάστηκε γύρω στο 1950 επί επισκόπου Κωνσταντίνου Πλατή (1945- 1957).
2. Το εκκλησάκι της Αγίας Αικατερίνης ουδέποτε ήταν εντός του επισκοπείου, όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα. Το εκκλησάκι χτίστηκε εξωτερικά του επισκοπείου στη δυτική πλευρά αυτού επάνω σε πλάκα οπλισμένου σκυροδέματος, που κατασκευάστηκε γι αυτό τον σκοπό. Μάλιστα υπήρχε και εξωτερική σκάλα από οπλισμένο σκυρόδεμα που οδηγούσε σε αυτό. Και στη συνέχεια δίνει και συμβουλή , «Καλόν είναι , όσοι αναφέρονται σε ιστορικά στοιχεία, να ερευνούν πρώτα, για να μην γίνεται στρέλβωση της ιστορική αλήθειας». Η λέξη αλήθεια έχει κακοποιηθεί και χρησιμοποιείται ευρέως στην πολιτική, προκειμένου να ενισχυθεί η άποψη που διατυπώνουν , χωρίς αυτό που λέγεται και γράφεται να ανταποκρίνεται στην πραγματική αλήθεια των γεγονότων . Ξεκινώ από την τελευταία παράγραφο της επιστολής του αναγνώστη που θα αποδείξω ποιος διαστρεβλώνει και κακοποιεί την αλήθειά και μάλιστα την ιστορική. Το αποδεικνύουν τα στοιχεία που επικαλούμαι στο δημοσίευμα που έκανα προ τετραετίας τον Μαϊου 2010, στην εφημερίδα ΠΡΩΙΝΟΣ ΛΟΓΟΣ για το εκκλησάκι της Αγίας Αικατερίνης στο επισκοπείο. Διαβάζοντας τους ιστορικούς κώδικες του επισκοπείου του 1785, που αναφέρονται στο βιβλίο του Γιάννη Δημόπουλου «Τα παρά του Αλιάκμονα εκκλησιαστικά». Προκύπτει ότι είναι απόλυτα αληθινά αυτά που γράφω για την Αγία Αικατερίνη. Ο Γιάννης Δημόπουλος, διετέλεσε γραμματέας της Μητροπόλεως Κοζάνης από το 1952 μέχρι το 1996,. Τον είχε προσλάβει ο μητροπολίτης Κωνσταντίνος Πλατής και είναι γνώστης των θεμάτων του επισκοπείου και το μεγάλο βιβλίο του 910 σελίδων που εξέδωσε καταγράφει με λεπτομέρειες όλη τη διαδρομή του επισκοπείου. Συνεπώς τα στοιχεία για την Αγία Αικατερίνη είναι αδιάψευστα. Τους γύρισε Μπούμεραγκ (boomerang) Καλά θα κάνουν να διαβάζουν μερικοί της αυλής ,γιατί όσα γράφουν δεν έχουν καμία σχέση με την αλήθεια, που την επικαλούνται αγνοώντας την ιστορική πραγματικότητα, και το κάνουν για να είναι ίσως αρεστοί στο περιβάλλον της Αυλής. Όταν είχαμε Βασιλεία στην Ελλάδα , έγραφαν οι εφημερίες τότε, ότι στην αυλή των ανακτόρων θητεύουν αυλοκόλακες και χαρακτηρίζονταν καμαρίλα των ανακτόρων όταν αναμειγνύονταν στα θέματα της πολιτικής και ήταν σύνηθες το φαινόμενο αυτό. Μετά από αυτά, δημοσιεύω ένα μέρος από τη δημοσίευση του 2010 , με τα στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η Αγία Αικατερίνη είναι εκεί από αιώνες. Δυστυχώς τους ενοχλεί αυτό και όχι η αποπομπή από το επισκοπείο το εκκλησάκι της Αγίας Αικατερίνης, που είναι το Κύριο θέμα. Περίεργες αντιλήψεις περί σεβασμού της Αγίας. Τα ονομάζω σημεία των καιρών , με πολλές ερμηνείες.
Το 1745, επί επισκόπου Μελετίου , κτίστηκε το επισκοπείο με χρήματα των Κοζανιτών και το λαμπρό αυτό κτίριο , είναι μνημείο ιστορικό. Το 1785 τοποθετήθηκε επίσκοπος ο Θεόφιλος, ο οποίος προκειμένου να διαφυλάξει τα ιερά σκεύη της Παναγίας Ζιδανίου. φαίνεται είχαν γίνει προσπάθειες να λεηλατηθεί ο Ναός, τα συγκέντρωσε και τα έφεραν στο επισκοπείο για φύλαξη όπως αναφέρεται στους «κώδικες του επισκοπείου». Μεταξύ των ιερών σκευών που συγκεντρώθηκαν ήταν και « εις θυμιατός αργυρούς όπου ευρίσκεται εις την Αγίαν Αικατερίνην», το αναγράφει το έγγραφο παραδόσεως των σκευών και το οποίο υπογράφουν οι ιερείς , Σακελλίου Δημήτριος, ιερεύς μάρτυς, ο πρωτόπαπας Γεώργιος ιερεύς μάρτυς, ο δευτερεύων Μανουήλ, ιερεύς μάρτυς. Ο Λογοθέτης ιερεύς μάρτυς, ο ρήτωρ Ρούσης Κοντορούσης, ο αριστοκρατικός όπως τον αποκαλούσε ο επίσκοπος Θεόφιλος, ο ρεφενδάριος « οφφίκειο του πατριαρχείου» το οποίο κατείχε ο Μάρκος Κοεμτζής. Το έγγραφο ολόκληρο είναι καταχωρημένο, στη σελ. 133 στο βιβλίο «Τα παρά του Αλιάκμονα εκκλησιαστικά» του Ιωάννη Δημόπουλου, πρώην γραμματέως της Μητροπόλεως.
Από τα παραπάνω συνάγεται ότι ο ναός της Αγίας Αικατερίνης ήταν εντός του επισκοπείου από το έτος 1785. Και ότι ο Θεόφιλος , σύμφωνα με την ιερά παρακαταθήκη να έχουν οι επίσκοποι στην κατοικία τους ναό για να προσεύχονται κάθε βράδυ, όπως αναφέρουν οι γραφές των πατέρων της εκκλησίας, να ζητούν συγχώρηση από τον Κύριο για το ημερήσιο έργο τους και δύναμη να συνεχίζουν τα ιερά τους καθήκοντα, διδάσκοντας και τηρώντας πιστά το λόγο του Κυρίου, διαμόρφωσε ένα δωμάτιο του επισκοπείου στον όροφο σε εκκλησία και το ονόμασε Αγία Αικατερίνη από το θυμιατό που έφερε εγχαραγμένο το όνομα της Αγίας. Με τα δεδομένα αυτά, ο Ναός της Αγίας Αικατερίνης έχει μεγάλη Χριστιανική ιστορική αξία, όπως και το επισκοπείο που κηρύχθηκε ως διατηρητέο μνημείο, και φυσικά και ο ναός της Αγίας Αικατερίνης που βρισκότανε εντός αυτού. Συνεπώς, έπρεπε να παραμείνει στη θέση του. Όπως είμαι σε θέση να γνωρίζω, δεν υπήρχε πρόβλημα μη παραμονής του Ναού εντός του χώρου του επισκοπείου, από την 17η εφορεία Βυζαντινών αρχαιοτήτων, γιατί όπως μου έλεγε η διευθύντρια κ. Τσιάπαλη μια αρχαιολόγος, με πολλές γνώσεις και με μεγάλη εμπειρία στα θέματα αυτά, και με προσήλωση στα καθήκοντα της και στις αποφάσεις του ΚΑΣ. ( Κεντρικό αρχαιολογικό συμβούλιο). Ένα αξιόλογο στέλεχος του υπουργείου πολιτισμού. «ότι δεν επηρέαζε την εξωτερική μορφή του κτίσματος. Υπεύθυνος για την εσωτερική διαρρύθμιση είναι ο επίσκοπος , και εάν υπήρχαν οροφές- ταβάνια ξυλόγλυπτα, πρέπει να διατηρηθούν» .Προσθέτω , ήταν τεράστια Χριστιανική παράλειψη , για να μην πω ασέβεια προς την Αγία Αικατερίνη, να μην παραμείνει ο ναός στη θρησκευτική του θέση που ήταν και που πρέπει να είναι εντός του επισκοπείου. Ο Λαός της Κοζάνης είναι συνδεδεμένος από παλιά με την Αγία Αικατερίνη, ώστε μεγάλος αριθμός Κοζανιτισσών να φέρει το όνομά της Αγίας. Και όπως είναι γνωστόν δεν υπάρχει σπίτι στην Κοζάνη που να μην έχει όνομα Αικατερίνη «Κατιρνούλα, η κατιρίν, η Κατίγκου, η κατίνα, η Καίτη » και σήμερα Κάτια , κλπ. και Λατρεύεται από τους θρησκευόμενους Κοζανίτες βαθύτατα.
¨Όσον αφορά το δεύτερο σκέλος της επιστολής, ότι το εκκλησάκι δεν ήταν εντός του επισκοπείου και ότι το έκτισε εκτός του επισκοπείου, ο μητροπολίτης Κωνσταντίνος Πλατής. Προσφεύγω πάλι στο βιβλίου του Γιάννη Δημόπουλο « Τα παρά του Αλιάκμονα εκκλησιαστικά» που εξέδωσε το 1994 και έχει 910 σελίδες . Στη σελίδα 92 σημειώνει τα εξής: «Επί των ημερών και με την επιμέλειά του έγιναν επισκευές στο Μητροπολιτικό μέγαρο. Επισκευάστηκε η στέγη με νέα επικεράμωση, επισκευάστηκαν τα δάπεδα του ισογείου και του ορόφου, ανοίχθηκαν τα παράθυρα και η είσοδος στην ανατολική πλευρά και προστέθηκε ισόγειο πρόσκτισμα στα δυτικά, και «ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΕ ΤΟ ΕΚΚΛΗΣΑΚΙ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ». Και κατά την μαρτυρία του Γιάννη Δημόπουλο , που τότε ήταν γραμματέας της Μητροπόλεως, ότι το ισόγειο πρόσκτισμα στα δυτικά, που ήταν εκτός του κτιρίου του επισκoπείου. Εννοεί την κατασκευή κουζίνας και επάνω αυτής πλάκα σε στυλ ταράτσας που εφάπτετο με το εκκλησάκι και προσετέθη σκάλα εξωτερική που έφθανε στην ταράτσα διευκολύνοντας τους πιστούς να επισκεφθούν το εκκλησάκι, να προσκυνήσουν , να ανάψουν το κερί τους και να κατέβουν από την εξωτερική σκάλα. Δεδομένου ότι στη γιορτή της Αγίας Αικατερίνης γέμιζε από πιστούς ο επάνω όροφος, η εσωτερική σκάλα και το ισόγειο στεκότανε ακόμη και έξω πάρα πολλοί πιστοί. Αυτή την εικόνα την έχω ζωντανή γιατί πηγαίναμε στον εσπερινό, πρόσφορο, με τη μητέρα μου ,που είχε το όνομα Αικατερίνη, της Αγίας, και έβλεπα όλη αυτή τη συρροή των πιστών. Άγιες μέρες λατρείας της Αγίας και αλησμόνητες . Ήμουνα και γείτονας του επισκοπείου ώστε να έχω προσωπική αντίληψη για το εκκλησάκι της Αγίας Αικατερίνης. Ήμουνα μαθητής του πρώτου Δημοτικού, οι δάσκαλοι μας μιλούσαν για το αρχιτεκτονικό σχέδιο του επισκοπείου, για τον μητροπολίτη Ιωακείμ που δώρισε το χώρου, προσθέτω και με τη συμβουλή και του τότε Δημάρχου Στέργιου Καραγκούνη, όπου κτίστηκε το Σχολείο, ο χώρος ήταν μέρος του κήπου του επισκοπείου και για την Αγία Αικατερίνη που το εκκλησάκι της ήταν εντός του επισκοπείου. Στον αύλειο χώρο του σχολείου παίζαμε σχεδόν όλη μέρα. Όταν μας έβλεπε ο μητροπολίτης Ιωακείμ μας φώναζε πηγαίναμε στο επισκοπείο μας έδωνε καραμέλες, μας ρωτούσε εάν είμαστε καλοί μαθητές και μας έλεγε για τον Πόντο και για τους τούρκους που τον είχαν καταδικάσει σε θάνατο. Μας ευλογούσε και φεύγαμε χαρούμενοι. Αγαπούσε πολύ τα παιδιά και στο σχολείο μας ερχότανε και μας ευλογούσε . Είχαμε αποκτήσει θάρρος και ήμασταν ταχτικοί επισκέπτες στο επισκοπείο.
Η ενέργεια του μακαριστού μητροπολίτη Κωνσταντίνου να κάνει την ταράτσα και τη σκάλα για να διευκολύνονται οι πιστοί που επισκέπτονταν το εκκλησάκι της Αγίας Αικατερίνης , ήταν ένδειξη αγάπης και σωφροσύνης ποιμενάρχου προς το ποίμνιό του.
Θα προσθέσω παρακάτω και μερικές μαρτυρίες Κοζανιτών , που γεννήθηκαν τον προηγούμενο αιώνα και ήσαν μεγάλης ηλικίας. Μας είπε πολλά για την Αγία Αικατερίνη. Ο αείμνηστος Άνθος Πεσλής που γεννήθηκε το 1915 και πέθανε προ τριετίας σε ηλικία 96 ετών με πλήρη διαύγεια πνεύματος και γνώριζε τα πάντα για την Κοζάνη και προσφεύγαμε στις γνώσεις του για να μάθουμε για την ιστορία και την κοινωνία της Κοζάνης του προηγούμενου αιώνα. Μας έλεγε λοιπόν, «ότι ο παππούς του Νάνος Πεσλής ήταν επιστάτης στο επισκοπείο επί μητροπολιτών Κωνστάντιου και Φωτίου και πολλές φορές έκανε τον ταχυδρόμο πηγαίνοντας γράμματα στο Ελληνικό προξενείο της Ελασσώνος και στη μητρόπολη Ελασσώνος, από την Εθνική άμυνα του Μακεδονικού αγώνος της Κοζάνης και από το μητροπολίτη Κοζάνης και μετέφερε από κει οδηγίες, για τον Μακεδονικό αγώνα. Πήγαινε με άλογο έκανε οχτώ ώρες να πάει και οχτώ να επιστρέψει . Μια επικίνδυνη αποστολή , αλλά σημαντική για τον Μακεδονικό αγώνα. Έλεγε επίσης στον εγγονό του «ότι έκαναν ταχτικά παράκληση στο εκκλησάκι της Αγίας Αικατερίνης, οι επίσκοποι. και μάλιστα παρακολουθούσε και ο Παύλος Μελάς όταν φιλοξενείτο στο επισκοπείο το 1904 τον μήνα Ιούλιο». Αστείρευτος ο αείμνηστος σεβαστός μας φίλος Άνθος ,που έψαλλε και ωραία, και συνέχιζε να αφηγείται για τους παππούδες του. Ο δε άλλος παππούς του , πατέρας της μητέρας του Αικατερίνης, Ιωάννης Βάμβας , Δάσκαλος και μουσικός, ψάλτης στον Άγιο Νικόλαο, τους έπαιρνε στη γιορτή της Αγίας Αικατερίνης , τη μητέρα του Αικατερίνη που γιόρταζε και τα παιδιά της στο εκκλησάκι του επισκοπείου και παρακολουθούσαν τη λειτουργία. Εικόνα μιας θρησκευόμενης οικογένειας, που είναι συνδεδεμένη με την παράδοση των Κοζανιτών. Τη θρησκευτική παράδοση των Κοζανιτών περιγράφω στα άρθρα μου και στα βιβλία μου και τονίζω πάντοτε ότι «υπερασπίζομαι της Θρησκευτικές παραδόσεις των Κοζανιτών και θα συνεχίσω να τις υπερασπίζομαι» Αυτά είπα και στον επίσκοπο Παύλο σε στιχομυθία μας, έξω από τη Ναό του Αγίου Νικολάου προ ετών. Και κατά την Λαογραφία «η άρνηση των παραδόσεών μας, σημαίνει επιτάφιος πλάκα της ύπαρξης των λαών . Γιατί η παράδοση δεν είναι επανάληψη, αλλά προέκταση του παρελθόντος και μέσω αυτής η διατήρηση του πολιτισμού ενός λαού». Αυτό κάνω. Γράφοντας και στα βιβλία μου τις Κοζανίτικες θρησκευτικές παραδόσεις .
Και τέλος, να προσθέσω, ότι ο επίσκοπος Φώτιος μάζευε τις κυρίες και τις γιαγιές από τη γειτονιά και έκανε παράκληση στο εκκλησάκι της Αγίας Αικατερίνης και στη συνέχεια μιλούσε απλά και χριστιανικά με τις κυρίες , αυτό το συνέχισαν και οι επόμενοι ιεράρχες , Ιωακείμ, Κωνσταντίνος και Διονύσιος, και όπως μου έλεγε η γιαγιά μου Μαριγώ Νάνου Κορκά, που έζησε 100 χρόνια, έχοντας πλήρη διαύγεια πνεύματος , πέθανε το 1969. Το σπίτι της ήταν απέναντι από τη μητρόπολη, πήγαινε πάντοτε στις παρακλήσεις και ο σοφός μητροπολίτης Διονύσιος χαιρότανε να μιλά μαζί τους και τους έλεγε ότι «Εσείς είστε η βάση της οικογένειας και της Ορθοδοξίας, γιατί μεγαλώσατε παιδιά και εγγόνια με χριστιανικές αρχές και συνεχίζετε να είστε προσηλωμένες στη διδασκαλία του Κυρίου και να εκκλησιάζεστε παρά την ηλικία σας. Σας σεβόμαστε και σας τιμούμε, είστε πανάξιες μητέρες και γιαγιές». Λόγια σοφά και Χριστιανικά από αρχιερέα που τιμούσε την Ιεροσύνη του και κοσμούσε την Ελλαδική Εκκλησία.
Και επειδή όλοι ομιλούν για Αλήθειες και διαφάνειες!, ρωτούμε κι εμείς, αλήθεια! πόσα Ευρώ στοίχισε η αναπαλαίωση του επισκοπείου;, Κανείς μέχρι τώρα δεν ανακοίνωσε τίποτε και κυκλοφορούν διάφορα σχόλια για το ποσόν που στοίχισε η αναπαλαίωση. Σχολιάζεται για περίπου ένα εκατομμύριο εξακόσιες χιλιάδες ευρώ. Είναι αλήθεια; Αυτά είναι χρήματα του Ελληνικού λαού, και ο Λαός πρέπει να γνωρίζει. Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, ταχτικά ομιλεί και επισημαίνει να υπάρχει διαφάνεια σε όλα τα έργα που κάνει η εκκλησία , για να είναι ενήμερος ο λαός και να μην σκανδαλίζεται.
Είθε, η πάνσοφος Αγία Αικατερίνη να φωτίσει τους υπεύθυνους και να ενημερώσουν το Θρησκευόμενο λαό της Κοζάνης και όχι μόνο, με διαφάνεια απολογιστική την αναπαλαίωση του ιστορικού επισκοπείου. Για να προστατευθεί και το Κύρος της Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης. Είχα γράψει από την αρχή ότι η πρωτοβουλία αυτή του επισκόπου Παύλου να αναπαλαιωθεί το επισκοπείο είναι πολύ σωστή .
Παραθέτω κάτοψη του ορόφου του επισκοπείου του έτους 1994 από το βιβλίο του Γιάννη Δημόπουλο, που αναγράφει και τη χρήση κάθε χώρου του ορόφου, όπου σημειώνεται και το εκκλησάκι της Αγίας Αικατερίνης.
Γιάννης Κορκάς
από kozan
μέσω Kozan.gr : Καθημερινή ενημέρωση για την κοζάνη -- Κοζάνης Κοζανη kozani kozanh kozanhs KOZANI Πτολεμαίδα, ΠΤΟΛΕΜΑΙΔΑ » Επικαιρότητα
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου