Ήρθε η ώρα να αντιδράσουμε. Ζούμε σε ένα χωριό που το μόνο αντικείμενο εργασίας είναι το ορυχείο (δηλαδή αναγκαστικά έχει συμβεί αυτό) χωρίς να ξέρουμε τι μας ξημερώνει.
Οι κύριοι της κοινοπραξίας πρόβηκαν σε διαθεσιμότητα και απόλυση συγχωριανών μας και έπεται συνέχεια. Σήμερα τα παιδιά αυτά, αύριο κάποιοι άλλοι. Δεν νοείτε το ορυχείο να λειτουργεί και εμείς να πίνουμε καφέ στην καφετέρια. Αν κάποιος πρέπει να φύγει από το ορυχείο δεν είμαστε εμείς, που απλά εδώ είναι το σπίτι μας, αλλά η κοινοπραξία οι οποίοι μας βρήκαν και δεν τους βρήκαμε.
Εμπρός λοιπόν μην καθόμαστε με σταυρωμένα τα χέρια, να πάρουμε τους γονείς μας, τις γυναίκες και τα παιδιά μας και να το κλείσουμε, να δούμε ποιος έχει μεγαλύτερη δύναμη, εμείς ή αυτοί.
Αγανακτισμένος Αχλαδιώτης
Οι κύριοι της κοινοπραξίας πρόβηκαν σε διαθεσιμότητα και απόλυση συγχωριανών μας και έπεται συνέχεια. Σήμερα τα παιδιά αυτά, αύριο κάποιοι άλλοι. Δεν νοείτε το ορυχείο να λειτουργεί και εμείς να πίνουμε καφέ στην καφετέρια. Αν κάποιος πρέπει να φύγει από το ορυχείο δεν είμαστε εμείς, που απλά εδώ είναι το σπίτι μας, αλλά η κοινοπραξία οι οποίοι μας βρήκαν και δεν τους βρήκαμε.
Εμπρός λοιπόν μην καθόμαστε με σταυρωμένα τα χέρια, να πάρουμε τους γονείς μας, τις γυναίκες και τα παιδιά μας και να το κλείσουμε, να δούμε ποιος έχει μεγαλύτερη δύναμη, εμείς ή αυτοί.
Αγανακτισμένος Αχλαδιώτης
Πηγή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου